معنی عاشق پیشه در فرهنگ فارسی عمید

ویژگی کسی که کارش عشق ورزی است

معنی عاشق پیشه در لغت نامه دهخدا

کسی که کار او عاشقی است

مهر پیشه مهر باره کسی که کارش عاشقی باشد جمع عاشق پیشگان: جوانی خون گرم و عاشق پیشه بود

آن که پیشه اش عاشقی است

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

(عِ قِچَ / چِ)

عشق پیچان که نباتی است. (از غیاث اللغات). رجوع به عشق پیچان شود

بویچه بوغند فرغند ارغک از گیاهان